Nie kupuję!

                 

  Postanowiłam.
W styczniu nie kupuję! Nic z ubrań, książek, kosmetyków, bibelotów, zabawek itp. Pójdę po szampon jeśli mi zabraknie lub coś z tych rzeczy. I oczywiście produkty spożywcze, ale tylko z listą i tylko to co jest nam naprawdę potrzebne.
   Dziś miało być o książkach, ale to będzie musiało poczekać.
  Narzuciłam sobie dyscyplinę. Dla jednych to nic takiego, dla innych duży problem.  Nie lubię chodzić i mierzyć ubrań, naprawdę. Długo się zbieram zanim pójdę i coś kupię. Ale teraz muszę się pilnować szczególnie jeśli chodzi o książki, bądź wypady na ciuchland. Tak, tak lubie tam zajrzeć :)
  Robie styczeń miesiącem oczyszczania przestrzeni z niepotrzebnych rzeczy. Przejrzałam strych u rodziców, gdzie trzymamy ubrania na inny sezon, piwnicę gdzie znaleźć można zabawki. I... o zgrozo! Ile tego jest??? Gruntowne porządki uświadamiają mi,  że niczego nie potrzebujemy. Nie trzeba nam nowych ubrań, gier, zabawek, butów.  Naprawdę.
   Był czas, kiedy bardzo interesował mnie temat minimalizmu i to właśnie wtedy pozbyłam się najwięcej rzeczy i żadnej nie żałuję. Nie mam niepotrzebnych przedmiotów które stoją na komodzie, półce. Tu panuje ład. Najtrudniej zawsze podjąć mi decyzję co do dziecięcych rzeczy: ubranka, prace przedszkolne, zabawki..... I choć z częścią już się rozprawiłam, jeszcze trochę gdzieś tam w piwnicy czeka.... Może do tego dojrzeję.

Dziecięce spodnie i koszulki. Koszule i sukienki na wieszaku.

Moja szafa. Uwielbiam koszule.

Moja półka. I tyle.

    Nie wiem czy to dużo czy mało.  Dla nas tyle jest ok. Lubię tak. Często przeglądam ubrania dzieci,  układam, sprawia mi to ogromną przyjemność.  Wiem w czym lubi chodzić moja córeczka i jeśli widzę,  że jakaś rzecz leży długo nieużywana, odkładam ją i wyciągam po jakimś czasie i znowu jest na topie. To tak jak z zabawkami, które wędrują na strych,  aby sprawiały radość gdy dziecko odkryje je na nowo.
   Dziś jakby na przekór,  usłyszałam od kilku osób, że są wyprzedaże :) że można się wybrać...  Proszę bardzo,  ale ja nie idę.  Przecież mówiłam....
   Wytrwałości w postanowieniach życzę - Magdalena.